این پاورپوینت به کارگاه تریاژ و سیستم های سطح بندی بیماران در اورژانس می پردازد و تاریخچه، اصول و مراحل ارزیابی بیماران از نظر اولویت های درمانی با تأکید بر سیستم ESI را توضیح می دهد.
مقدمه
تریاژ یکی از بخش های حیاتی در مدیریت بیماران اورژانس است که با هدف ارزیابی سریع وضعیت بیماران و تخصیص منابع درمانی به آنها بر اساس شدت وضعیت شان انجام می شود. این فرآیند از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا در شرایط بحرانی و در مواجهه با تعداد زیادی از بیماران، اولویت بندی صحیح می تواند به نجات جان بیماران کمک کند. تریاژ با استفاده از سیستم های مختلفی انجام می شود که هر کدام دارای معیارهای مشخصی برای تعیین شدت بیماری و نیازهای درمانی هستند.
یکی از پیشرفته ترین سیستم های تریاژ، سیستم ESI (Emergency Severity Index) است که به صورت پنج سطحی بیماران را طبقه بندی می کند. این سیستم با در نظر گرفتن عواملی مانند علائم حیاتی، وضعیت عمومی بیمار، و نیاز به تسهیلات پزشکی، اولویت درمانی را تعیین می کند. سطح یک این سیستم به بیمارانی در حال مرگ اختصاص دارد که به اقدامات فوری نجات دهنده حیات نیاز دارند، در حالی که سطوح پایین تر به بیمارانی که وضعیت پایدارتری دارند، تعلق می گیرد.
تریاژ نه تنها در مدیریت منابع پزشکی مؤثر است، بلکه به کادر درمانی این امکان را می دهد که در کمترین زمان ممکن، مناسب ترین تصمیمات را برای هر بیمار اتخاذ کنند. این فرآیند با به کارگیری تجربه، دانش و استفاده از ابزارهای استاندارد، به بهبود کیفیت خدمات درمانی در اورژانس کمک می کند.
فرمت فایل: پاورپوینت
تعداد صفحات: 123
مطالب مرتبط