گیاه شناسی 

فلفل سیاه میوه‌های خشک شده تیره رنگ گیاه فلفل است. گیاه فلفل بومی جنوب هند است. فلفل یا پلپل سیاه (nigrum پیپر) گیاه رونده گل دهنده ای از خانواده Piperaceae، که برای میوه آن کشت می شود، که معمولاً به صورت خشک به عنوان ادویه و چاشنی استفاده می شود.

فلفل گیاهی است بالارونده و دارای ریشه های ساقه خیز و کوتاه که میوه آن ادویه ای است با طعم تند و سوزنده . گیاهی دارویی – خوراکی و دارای طعمی تند.

فلفل از بوته‌ای باریک و بلند و در رنگهای متنوعی چون سبز، قرمز، زرد، و نارنجی به دست می‌آید و برای خوش طعم کردن غذا از آن استفاده می‌شود. دانه فلفل پس از خشک و ساییده شدن در رنگهای سیاه، سفید و سرخ عرضه می‌شود.

فلفل در هندوستان از دیر باز به عنوان ادویه مورد استفاده بود. تا اواخر قرون وسطی فلفل از هندوستان به اروپا و سایر نقاط جهان تجارت می‌شد. به خاطر ارزش این گونه ادویه‌ها بود که اروپایی‌ها در پی یافتن راه جدیدی به هندوستان بودند. با کشف قاره آمریکا نوع جدیدی از فلفل بومی قاره آمریکا کشف شد.

خواص فلفل سیاه:

 بهبود هضم و افزایش سلامت روده‌ای

فلفل سیاه (Piper Nigrnm) پرزهای چشایی را تحریک می‌کند و پیامی ‌به معده می‌فرستد که باعث ترشح اسید هیدروکلوریک و در نتیجه هضم بهترغذا می‌شود. اسید هیدروکلوریک برای هضم پروتئینها و دیگر مواد غذایی در معده ضروری است. هنگامی‌که مقدار اسید هیدروکلوریک بدن کافی نباشد، غذا به مدت طولانی در معده باقی می‌ماند که باعث ترش کردن و سوء هاضمه می‌شود یا ممکن است غذا به روده‌ها برود، جایی که می‌توان ازآن بعنوان منبع غذایی برای باکتریهای مضر روده‌ای استفاده نمود، که فعالیت آنها باعث ایجاد گاز، سوزش و اسهال یا یبوست می‌شود. فلفل سیاه از گذشته بعنوان بادشکن (مادهای که به جلوگیری از ایجاد گاز روده کمک می‌کند) شناخته شده‌است، خاصیتی که باعث تأثیر مفید تحریک کنندگی اسید هیدروکلوریک می‌شود. بعلاوه، فلفل سیاه خاصیت معرق (افزایش تعرق) و پیشاب‌آور (افزایش ادرار) دارد. فلفل سیاه همچنین اثرات مفید آنتی اکسیدان و آنتی باکتریال مؤثر را در خود نشان داده است. فلفل سیاه نه تنها به جذب مواد مفید از غذا به بدن کمک می‌کند بلکه لایه بیرونی دانه فلفل فعالیت سلولهای چربی را مختل می‌کند و شما را درحین دادن انرژی لازم برای سوزاندن لاغر نگه می‌دارد.

نتایج بررسی های محققان آمریکایی نشان می دهد مصرف این ادویه از بروز غده سرطانی در سینه پیشگیری می کند. در واقع پپرین موجود در آن در پیشگیری از بروز سرطان موثر است. این ادویه حاوی ویتامین A،C، فلاوانو ئید، کاروتنوئید و آنتی اکسیدان است که مانع از آسیب رساندن رادیکال های آزاد می شود.

نفخ، سوءهاضمه، اسهال، یبوست و اسیدیته را رفع می کند. این ادویه ترشح اسید هیدروکلریک را کاهش می دهد.

مالیدن آن به صورت، سلول های مرده پوست را از بین می برد و اکسیژن و ماده مغذی بیشتری به پوست می رساند. این ادویه به علت داشتن خاصیت ضدباکتریایی از بروز آکنه پیشگیری می کند.

این ادویه خاصیت ضدباکتریایی و ضدالتهابی دارد و شوره سر را کم می کند.

در هنگام سرماخوردگی، مصرف آن در غذا، به دفع خلط و باز شدن بینی کمک می کند، همچنین فلفل اشتها را افزایش می دهد.

چگونگی انتخاب و ذخیره کردن

فلفل سیاه همیشه بصورت پودر شده یا خرد شده در دسترس می‌باشد. برای اطمینان از طعم بهتر، هسته‌های فلفل را خریداری کرده و خودتان آن را قبل از تهیه غذا آسیاب کنید.

این کار به شما این اطمینان را می‌دهد که پودر فلفل بدست آمده خالص است چون پودر فلفلهای آماده معمولاً ناخالصی دارند. هسته‌های فلفل باید سنگین، کم حجم و و بدون هیچگونه عیب باشد.

همه نوع ادویه مانند فلفل سیاه در سوپر مارکت‌ها موجود می‌باشد، البته ممکن است شما به دنبال ادویه‌های محلی منطقه خود باشید. بعضی اوقات این مغازه‌ها امکان انتخاب گیاهان خشک و ادویه‌هایی را به شما میدهد که تازگی و کیفیت بهتری به نسبت ادویه‌های موجود در سوپرمارکتها دارند. هنگامی‌ که فلفل‌سیاه می‌خرید آنهایی را انتخاب کنید که بصورت طبیعی رشد کرده‌اند نه آنهایی که در معرض تشعشعات بوده‌اند (در میان دیگر اثرات پتانسیل نامطلوب، فلفل سیاه تحت اشعه ممکن است ویتامین C خود را از دست داده باشد).

فلفل سیاه را باید در ظرفی شیشه‌ای در پوش‌دار و در جای خشک و خنک و تاریک نگهداری کرد. هسته فلفل سیاه را می‌توان تا زمان طولانی نگهداشت اما پودر فلفل سیاه تا 3 ماه تازه می‌ماند. فلفل را می‌توان فریزر کرد. با این کار طعم آن بیشتر مشخص می‌شود.

ایمنی