بواسیر و درمان بواسیر

بواسیر و درمان بواسیر

علل بواسیر چیست
– بواسیر از چه تولید مى‏ شود؟
– بواسیر اکثرا از ماده سودائى یا از ماده خون سودائى تولید مى‏ شود. کم اتفاق افتد که از بلغم به وجود آید، و اگر بواسیر از بلغم تولید شود، به تاول یا به حباب مانندهاى داخل شکم ماهى مى ‏ماند.

بواسیرانوع بواسیر و علل آن:
بواسیر ازگیلى بیشتر از ماده سودائى خالص تولید مى‏ شود.
بواسیر توتى بیشتر به خون خالص منتسب است.
بواسیر دانه انگورى نسبتش میانگین سودا و خون است.

تا دهانه رگهاى مقعد باز نشوند، امکان به وجود آمدن بواسیر محال است؛ که این رأى جالینوس است. و از این سبب است که در موسم وزش بادهاى جنوب و در مناطق جنوبى بواسیر زیاد است.
اگر بواسیر دهان باز کرده و ماده از آن سیلان مى ‏کند، نباید ماده سیلانى را که خون است بند آورد مگر اینکه احساس کنى که دارد بیمار را به ناتوانى سوق مى‏ دهد. تا زانوى بیمار سست مى‏ شود، تا تپش غیر عادى قلب چیرگى مى ‏یابد و تا خون سیلان کرده از بواسیر سیاهرنگى را مى ‏بازد باید خونریزى ادامه داشته باشد. بهترین حالت امیدبخش در خونریزى بواسیر آن است که‏ خون کم‏ کم آید نه یکباره ریزش کند.

اگر زن به بواسیر مبتلا باشد و خون سیلان کرده از بواسیر به زهدان بریزد و با خون حیض بیرون آید، خوب است و بیمار بهره بیند، که باید طبیب با وسایلى که مى ‏داند این کار را انجام دهد و کارى کند که خون حیض به بیرون ریزش کند.
اکثر بیماران مبتلا به بواسیر رنگ رخسارشان زرد مایل به سبز است که این رنگ ویژه بواسیرداران است.
بسیار رخ داده است که بیمار مبتلا به بواسیر خون دماغ داشته و بواسیر خودبه ‏خود از بین رفته است.

درمان بواسیر :
در درمان بواسیر باید قبل از هر چیز به اصلاح بدن بپردازى و خون بد و ناپسندیده بدن را بیرون کشى. رگ صافن (رگ بالائى پاشنه در ساق) و رگ پشت پاشنه را بزن! اگر رگ آستر زانو را بزنى از هر دو بهتر است.

بر میان هر دو باسن بادکش بگذارى مفید است.

خلط سودائى را از بدن بیمار پاکسازى کن.

اگر علاج‏هاى ذکر شده لازم باشد و آنها را اجرا کنى، حالات کبد و طحال نیز اصلاح مى‏ شوند و خون بدجنس ناپسند تولید نمى‏ کنند. بعد از آن اگر درد و آماس و بادکردگى نباشد، زیاد به معالجات دیگر نیاز نیست؛ زیرا ممکن است در اثر معالجه ناسور و ترک بردگى رخ دهد.

باید حتى ‏الامکان کوشش کنى که شکم بیمار نرم باشد، نکند قبض باشد و مدفوع خشک و سخت مقعد را آزار دهد و بلا را دو چندان کند. براى نرم نگهداشتن شکم در این حالت داروهایى را تجویز کن که در علاج بواسیر دست دارند.

باید به هر وسیله‏اى که ممکن است بواسیر کر و کور را باز کنى و خون از آن جارى سازى تا فروکش کند یا تا خون سرخ رنگ صاف و بدون ماده سودائى از آن آید. اگر از علاج طبیعى با وى برنیامدى، باید ناسور را ببرى یا خشک گردانى و از شرش رهایى یابى؛ مثلا با علاجى که ناسور را مى‏ سوزاند آن را بسوزان!

این را نیز بدان! که خونى که از اثر بواسیر از مقعد بیرون مى ‏ریزد، بیمه‏ ایست نسبت به بیماریهاى خوره‏اى، دیوانگى، مالیخولیا، صرع سودائى، بادسرخ، جوشهاى گاورسى، سرطان، پوست‏اندازى، گرى (جرب)، قوباء، جذام، ذات الجنب، ذات الریه و سرسام.

اگر خونى که عادتا باید از بواسیر بیرون ریزد، حبس شود و بند آید، از بروز بیماریهاى فوق بیم داشته باش! و نیز بیم بیمارى استسقا مى ‏رود، زیرا خون بواسیر که باید پخته شود، بند آمده است که شاید در کبد ورم بدجنس و سخت را به وجود آورد، مزاج را به تباهى کشاند؛ بیم سل هم مى‏ رود، که ممکن است خون بدجنس بواسیر- که بند آمده است- به ریه برسد و درد و آزار آن را سبب شود.

اگر خونریزى بواسیر به حدّى بود که بیمار به غش کردن گرفتار شد، قاوت جو را با تباشیر و گل ارمنى قاطى کن و به گرمى به بیمار بده تا کم‏ کم بخورد.

داروهاى علاج بواسیر انواع و اقسام دارد؛ قسمى بازکننده بواسیر و برخى برهم آورنده دهانه بواسیر هستند، بخشى بند آورنده اسهال خونند که به حد افراط و بیش از اندازه لازم باشد، بخشى برنده بواسیرند و بخشى تسکین دهنده درد هستند. این داروها یا تناولى یا برداشتنى یا مایع پاشیدنى یا مالیدنى یا گذاشتنى یا گرد پاشیدنى یا داروى بخورى یا آبهایى هستند که بیمار در آنها نشیند و یا بند آورنده هستند. و همه این داروها یا داروى تک و ساده و یا داروهاى ترکیبى مى‏باشند.

این را بدان! اگر بواسیر و خونریزى بواسیر نوبتى است و همیشگى نیست و گاهى هست و گاهى نیست، حب مقل در علاجش بسیار تأثیربخش و مفید است. اما اگر بواسیر ثابت و همیشگى است و نوبتى نیست، حب مقل اثر چندانى ندارد.
اگر همراه بواسیر ترک بردگى مقعد و ورم مقعد هست، نخست به علاج ترک و ورم بپرداز و بعدا بواسیر را معالجه کن! اگر مقل در روغن زردآلو حل شود، در علاج بواسیر و ترک مقعد داروى خوبى است.

منبع :
ابن سینا، حسین بن عبد الله – مترجم: شرفکندى، عبد الرحمن، قانون (ترجمه شرفکندى)، ۸جلد، سروش – تهران، چاپ: دهم، ۱۳۸۹ ه.ش.



مطالب مرتبط