آشامیدن آب لابلای غذا خوردن
آشامیدن آب در لابلای غذا خوردن از دیدگاه امام رضا علیه السلام:
امام رضا علیه السلام: هر کس مىخواهد معدهاش او را آزار ندهد، بر روى غذا آب نخورد تا هنگامى که غذا خوردن را به پایان مىبرد. هر کس چنین کند، بدنش به رطوبت مىگراید، معدهاش ضعیف مىشود و رگهایش نیروى غذا را به خود نمىگیرند؛ زیرا اگر پشت سر هم روى غذا آب ریخته شود، آن غذا در معده نارس و بدگوارش مىگردد
براساس علم جدید خوردن آب در لابه لای غذا و بلافاصله بعد از غذا باعث رقیق شدن اسید معده شده که نتیجه آن طولانی شدن و هضم ناقض غذا را در پی خواهد داشت و این امر معده را ضعیف و رودها را دچار بیماری های چون یبوست می کند
آشامیدن آب بر روى گوشت
۱۴۴۱٫ امام على علیه السلام: پیامبر خدا چون گوشت مىخورد، در آشامیدن آب، شتاب نمىورزید. یکى از یاران که از اهل بیت پیامبر صلى الله علیه و آله بود، از ایشان پرسید: اى پیامبر خدا! چه قدر کم بر روى گوشت، آب مىآشامى!
فرمود: «هیچ کس نیست که این گوشت چرب را بخورد و تا پایان غذا از آشامیدن آب، خوددارى ورزد، مگر این که غذا را گوارا مىیابد».
و الشُّربُ إثْرَ الدَّسَمِ
۱۴۴۲٫ رسول اللّه صلى الله علیه و آله: الشُّربُ عَلى أثَرِ الدَّسَمِ داءٌ فِی البَطنِ.
۱۴۴۳٫ عنه صلى الله علیه و آله: شُربُ الماءِ عَلى أثَرِ الدَّسَمِ یُهَیَّجُ الدّاءَ.
۱۴۴۴٫ المحاسن عن النَّوفلیِ بإسناده: کانَ النَّبِیُّ صلى الله علیه و آله إذا أکَلَ الدَّسَمَ أقَلَّ مِن شُربِ الماءِ.
فَقیلَ: یا رَسولَ اللّهِ، إنَّکَ لَتُقِلُّ مِن شُربِ الماءِ؟
قالَ: هُوَ أمرَأُ لِطَعامی.
ز الشُّربُ مِن عُروَهِ الإِناءِ و ثُلمَتِهِ
۱۴۴۵٫ رسول اللّه صلى الله علیه و آله: لا یَشرَبَنَّ أحَدُکُمُ الماءَ مِن عِندِ عُروَهِ الإِناءِ؛ فَإِنَّهُ مُجتَمَعُ الوَسَخِ.
۱۴۴۶٫ سنن أبی داوود عن أبی سعید الخدری: نَهى رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله عَنِ الشُّربِ مِن ثُلمَهِ القَدَحِ، و أن یُنفَخَ فِی الشَّرابِ.
و آشامیدن آب بر روى چربى
۱۴۴۲٫ پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: آشامیدن در پى چربى، بیمارىاى در شکم است.
۱۴۴۳٫ پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: آشامیدن آب در پى چربى، بیمارى را برمىانگیزاند.
۱۴۴۴٫ المحاسن به نقل از نَوفلى: پیامبر صلى الله علیه و آله چون چربى مىخورد، از نوشیدن آب مىکاست.
گفتند: اى پیامبر خدا! کمتر آب مىنوشى؟!
فرمود: «این کار، غذایم را گواراتر مىسازد».
ز آشامیدن آب از مجاورِ دسته ظرف یا لبه شکسته آن
۱۴۴۵٫ پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: مباد کسى از شما از کنار دسته ظرف، آب بخورد؛ چرا که آنجا جاى گرد آمدن آلودگى است.
۱۴۴۶٫ سنن أبى داوود به نقل از ابو سعید خُدرى: پیامبر خدا، از این که از لبه شکسته کاسه آب، آشامیده و یا در نوشیدنى، دمیده شود، نهى فرمود.
۱۴۴۷٫ الإمام علیّ علیه السلام: لا تَشرَبُوا الماءَ مِن ثُلمَهِ الإِناءِ ولا مِن عُروَتِهِ؛ فَإِنَّ الشَّیطانَ یَقعُدُ عَلَى العُروَهِ وَ الثُّلمَهِ.
۱۴۴۸٫ الإمام الباقر علیه السلام: لا یُشرَبُ مِن اذُنِ الکُوزِ ولا مِن کَسرِهِ إن کانَ فیهِ فَإِنَّهُ مَشرَبُ الشَّیاطینِ.
ح الشُّربُ فِی النُّحاسِ
۱۴۴۹٫ رسول اللّه صلى الله علیه و آله: لا تَشرَب فِی النُّحاسِ؛ فَإِنَّهُ یورِثُ السَّهلَ یَعنِی الوَسواسَ وَ الخَبالَ.
ط الشُّربُ عَلَى الرّیق
۱۴۵۰٫ رسول اللّه صلى الله علیه و آله: مَن شَرِبَ الماءَ عَلَى الرّیقِ، انتَقَصَت قُوَّتُهُ.
ی شُربُ الماءِ البارِدِ بَعدَ تَناوُلِ الشَّیءِ الحارِّ أوِ الحَلاوَهِ
۱۴۵۱٫ الإمام الرضا علیه السلام: شُربُ الماءِ البارِدِ عَقیبَ الشَّیءِ الحارِّ و عَقیبَ الحَلاوَهِ،
یَذهَبُ بِالأَسنانِ.
۱۴۴۷٫ امام على علیه السلام: از لبه شکسته ظرف و از کنار دسته آن، آب نخورید؛ چرا که شیطان بر دسته و لبه شکسته مىنشیند.
امام باقر علیه السلام: از دسته کوزه و از شکستگى آن اگر در آن، شکستگىاى باشد نباید آب آشامید؛ چرا که آشامیدنگاه شیطانهاست.
ح آشامیدن در ظرفهاى مسى
۱۴۴۹٫ پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: در ظرف مسین منوش؛ چرا که «سهل» (یعنى وسواس و پریشانعقلى) بر جاى مىنهد.
برگرفته از: محمدى رى شهرى، محمد، دانشنامه احادیث پزشکى (رى شهرى)، ۲جلد، مؤسسه علمى، فرهنگى دار الحدیث – قم، چاپ: ششم، ۱۳۸۵ ه.ش.
مطالب مرتبط